خدا فرمود که خوب نیست آدم تنها بماند. اما چرا پولس مسیحیان را تشویق کرد تا مجرد بمانند؟

اگر خواست و اراده خدا این است که انسان ها ازدواج کنند (پیدایش فصل 2 آیه 18)، چرا پولس می گوید بهتر است مجرد بمانید (اول قرنتیان فصل 7 آیات 7- 8)؟ آیا پولس مخالف ازدواج بود؟
در ابتدا باید به این نکته بپردازیم که چرا پولس فکر می کرد تجرد بهتر است؟ او پاسخ را در اول قرنتیان فصل 7 آیات 33- 35 ارائه می دهد:” مردی که ازدواج کرده است، نمی تواند به راحتی خداوند را خدمت کند، زیرا مجبور است در فکر مادیات نیز باشد و همسرش را راضی نگه دارد. در واقع عشق و علاقه او، بین خدا و همسرش تقسیم می شود. دختری هم که ازدواج می کند، همین طور می باشد. او نیز با همین مسایل روبرو است. اما دختری که ازدواج نکرده ، مشتاقانه در فکر این است که خداوند را خشنود کند. اما زن شوهردار باید در فکر کارهایی مانند خانه داری باشد و خواست های شوهرش را در نظر بگیرد.”
پس مقصود پولس این است که شخص مجرد می تواند به راحتی خدا را خدمت کند. در حالی که ازدواج آسان نیست و دارای مشکلات و سختی ها است. مثلا باید بیشتر کار کنید تا هزینه زندگی تامین شود. فرزندان معمولا مشکلاتی برای خودشان و والدین به وجود می آورند. دخالت بی مورد والدین عروس یا داماد، تاثیر منفی بر زندگی مشترک می گذارد… پولس می گوید با توجه به این مشکلات، بهتر است ازدواج نکنید تا تمرکز بیشتری به خدمات کلیسایی داشته باشید.
هم چنین در آن روزگار، مسیحیان را دستگیر و زندانی و حتی اعدام می کردند. ایمانداران مجرد بهتر از متاهل ها می توانستند شرایط سخت را تحمل کنند، در حالی که متاهل ها همواره نگران سرنوشت همسر و فرزندان شان بودند.
از دیدگاه پولس، هدف از زندگی خشنود ساختن خداوند و خدمت به اوست. بنابراین پذیرش مسئولیت سه گانه برای پولس دشوار بود که هم شوهر باشد و هم پدر و هم خود را کاملا وقف خداوند نماید.
زمانی که خدا ازدواج را بنیان نهاد، هدف را مشخص نمود:”بارور و زیاد شوید، و زمین را پر سازید” (پیدایش فصل 1 آیه 28). اما این هدف کلی بود. برخی ازدواج می کنند، ولی تمایلی به داشتن فرزند ندارند. از سوی دیگر، مسیح فرمود:”بعضی به علت نقص مادر زادی قادر به ازدواج نیستند، عده ای را نیز مردم ناقص کرده اند و نمی توانند ازدواج کنند. برخی نیز به خاطر خدمت خدا، ازدواج نمی کنند” (متی فصل 19 آیه 12).
برای مثال، آنا پس از هفت سال شوهرداری، هشتاد و چهار سال بیوه مانده بود. او معبد اورشلیم را ترک نمی کرد، بلکه شب و روز به دعا می پرداخت و اغلب روزه دار بود (لوقا فصل 2 آیات 36- 37).
با این توصیف، عیسی هرگز تعلیم نداد که به خاطر سلب آزادی و دردسری که ازدواج ایجاد می کند، از آن اجتناب کنیم. این خودخواهی است. اگر شخصی می خواهد مجرد بماند باید دلیل موجه داشته باشد: آزادی برای خدمت به خدا و مردم، نه گذراندن عمر به تنبلی و بوالهوسی.
هم چنین باید توجه داشت که مجردی به معنای تقدس بیشتر نیست، بلکه صرفا وقف بیشتر به خداوند می باشد. بنابراین دو راه در پیش رو دارید: تجرد یا ازدواج. هر دو وضعیت نزد خداوند، مقدس و نیکوست. برای مجرد ماندن بهتر است مطمئن شوید که آیا عطای تجرد دارید یا خیر.
برخی ادعا می کنند می توانند در تمام عمر مجرد بمانند، اما بعد از مدتی عاشق جنس مخالف شده و قول خود را فراموش می کنند. شخصی توصیه کرد که هفت سال به خود مهلت دهید. اگر عاشق نشدید، پس از عطای تجرد برخوردارید.
آیا پولس قبلا زن داشته است؟
او به این نکته در رسالاتش اشاره نکرده است. اما از آن جا که اکثر مردان یهودی ازدواج می کردند، پولس نیز که فردی کاملا مذهبی بود، احتمالا همسر داشته است. شاید همسر پولس فوت کرده و او دیگر به ازدواج مجدد اقدام نکرده بود. آنچه مسلم است در زمان نگارش اولین نامه به کلیسای قرنتس، پولس مجرد بود. واژه “مجرد” در کتاب مقدس به سه معنا است: شخص هنوز ازدواج نکرده، یا قبلا همسر داشته که به علت فوت یا طلاق، اکنون مجرد است و سوم شخص ازعطای تجرد برخوردار است.
پولس هرگز مخالف ازدواج نبود. او به مجردها توصیه می کند اگر قادر به کنترل خود نیستند، بهتر است ازدواج کنند (اول قرنتیان فصل 7 آیه 9). تمایلات جنسی امری طبیعی بوده و گناه محسوب نمی شود. پولس تجرد و ازدواج را دو عطای الهی می داند. اما نباید دست به کاری زد که عطایش را نداریم. هر شخص باید مطابق دعوتی که دارد، زندگی کند.
نکته مهمی که نبایستی از آن غافل بود این است که نمی توان با هر کسی ازدواج کرد. تحت فشار امیال جنسی بودن، بهتر از ازدواج نادرست است.
در بسیاری از فرهنگ ها، جوامع با تجرد افراد موافق نیستند و مردم به مجردها بدبین هستند. حتی در برخی از کلیساها خدمات مهم به مجردها واگذار نمی شود.
ازدواج انتخاب اشتباهی نیست، بلکه مانند تجرد روشی برای زندگی می باشد. فقط به هنگام انتخاب هر کدام، باید بدانیم که آنچه اهمیت دارد خدمت به خداوند است.
پایان

منبع: صفحه “دفاعیات مسیحی” در فیس بوک.
نویسنده: کشیش مهران پورپشنگ